गेल्या दशकात, भारतातील स्वच्छता आणि सफाईची स्थिती हळूहळू सुधारली आहे. देशातील स्वच्छतेची स्थिती सुधारण्यासाठी सरकारने विविध योजना राबविल्या आहेत. एकूण स्वच्छता मोहिमेने 2012 पर्यंत 57 मिलियन घरगुती स्वच्छतागृहे बांधली, तर स्वच्छ भारत मोहिमेने संपूर्ण भारतात सुमारे 110 मिलियन शौचालयांची भर घातली. या कामामुळे 2019 पर्यंत भारतातील मूलभूत स्वच्छता कव्हरेज 93.3% पर्यंत पोहोचले आहे. परंतु भारतासारख्या मोठ्या लोकसंख्येत, अजूनही 210 मिलियन लोक असे आहेत ज्यांच्याकडे चांगल्या स्वच्छतगृहाची सोय नाही.देशात स्वच्छता सुधारण्यासाठी सामाजिक चळवळ सुरू होईल तेव्हाच खरा बदल दिसेल. प्रभावी कायदा, कमकुवत पायाभूत सुविधा आणि चांगल्या स्वच्छतेच्या फायद्यांबाबत जागरूकतेचा अभाव या बाबतीत भारत कमी पडतो.

सुधारणेच्या या प्रक्रियेतील एक मोठे आव्हान म्हणजे स्वच्छता आणि स्वच्छतेबाबत लोकांची मानसिकता बदलणे. सामाजिक आणि आर्थिक कारणे बाजूला ठेवली तरी अंधश्रद्धाही या प्रक्रियेत अडथळा आणण्यात मोठी भूमिका बजावते. ग्रामीण भारतातील अनेक घरांमध्ये शौचालये अस्वच्छ असतात असा समज आहे. ते घरातील नसल्यामुळे घरापासून लांब बांधले जातात. त्यामुळे रात्रीच्या वेळी महिला व बालकांना त्यांचा वापर करणे धोकादायक बनले असून, त्यांना पहाटेपर्यंत थांबावे लागते. गरोदर, स्तनपान करणा-या किंवा मासिक पाळीच्या स्त्रियांसाठी देखील हे कठीण होते ज्यांना खाजगी आणि स्वच्छ जागेची आवश्यकता असते. या समस्येचा सामना करण्यासाठी, आपल्या ग्रामीण लोकांमध्ये स्वच्छतागृहे ही अस्वच्छता नसल्याची सामान्य जनजागृती करणे आवश्यक आहे. ते घरातील घाण दूर करतात आणि घरात स्वच्छता ठेवतात.

ग्रामीण भारत ऐतिहासिकदृष्ट्या शहरी भागांपेक्षा अधिक शाश्वत आहे. कुटुंबांनी शतकांपूर्वीच रिड्यूस-रीयूज-रिसायकल विचारसरणी स्वीकारली आहे. जे पाणी शिजवण्यासाठी आणि धुण्यासाठी वापरले जाते ते बाहेरील बागेत किंवा शेतात फेकले जाते, तर झाडाची पाने इंधनाचा स्रोत म्हणून वापरली जातात. जळण्यापासून निर्माण होणारा धूर आतमध्ये पेस्ट कंट्रोल उपाय म्हणून कार्य करतो. ग्रामीण भारताच्या शाश्वत स्वरूपासाठी आणखी बरीच उदाहरणे आहेत, त्यामुळे सेप्टिक टँकची संकल्पना अगदी सहजपणे फिट बसायला हवी होती.

सेप्टिक टँक एक भूमिगत चेंबर आहे जिथे पाणी जमिनीत सोडण्यापूर्वी सांडपाणी गोळा केले जाते आणि त्यावर प्रक्रिया केली जाते. विघटन मुख्यत्वे जिवाणूंच्या क्रियांद्वारे होते. संपूर्ण प्रक्रिया अत्यंत शाश्वत असते कारण ती भूजल पुरवठा पुन्हा भरून काढते, तसेच बाह्य सांडपाणी सिस्टमवर देखील अवलंबून नसते. तरीही, मोठ्या संख्येत ग्रामीण समुदायांमध्ये त्याच्या वापराविषयी अस्वस्थता आहे. शौचालये घरांचा भाग का नाहीत याचे कारण बहुधा तेच आहे. हा अस्वच्छ आणि घाणेरड्या पाण्याचा एक मोठा भाग आहे जो थेट तुमच्या राहण्याच्या जागेच्या खाली असतो. हे विधान फक्त ऐकून सेप्टिक टँक निषिद्ध स्थितीसाठी तात्काळ अग्रिम बनते. परंतु गैरसमज अनेक विकृत तथ्यांवर स्वार होतात. प्रचलित समजुतीच्या विरुद्ध, सेप्टिक टँकचा त्यांच्या सभोवतालच्या मातीच्या स्थितीवर कोणताही प्रतिकूल परिणाम होत नाही. सोडले जाणारे पाणी जिवाणूमुक्त असते आणि परिसरातील झाडेझुडपांसाठी पोषक तत्त्व म्हणून काम करते. सेप्टिक टँकमध्ये देखील उत्कृष्ट टिकाऊपणा असतो, मूलभूत देखभालसह 30-40 वर्षांपर्यंत टिकते. त्यांना व्यापक सांडपाण्याशी जोडण्याची आवश्यकता नाही आणि त्यामुळे ते स्वतंत्रपणे टिकून राहू शकतात. पूर्व-स्थापित म्युनिसिपल सिस्टमपासून दूर असलेल्या घरांसाठी हा एक मोठा फायदा आहे. यूजर आता अशा सिस्टम पुरताच मर्यादित नाही आणि असे असले तरी तो कोणत्याही साइटची निवड करू शकतो. 

सेप्टिक टँक अनेक उपायांपैकी एक आहे ज्याद्वारे आपण आपल्या स्वच्छता आणि सफाईची गुणवत्ता सुधारू शकतो. तथापि, आरोग्याला चांगल्या कारणास्तव नेहमीच सर्वात मोठी संपत्ती म्हटले जाते. चांगले डिझाइन केलेले घर आणि चांगले सोशल नेटवर्क असणे महत्त्वाचे आहे. परंतु आजारपणामुळे त्याचे फायदे मिळू शकत नसतील तर ते सर्व व्यर्थ ठरते. म्हणून, Visava आपल्या यूजरना त्यांच्या स्वच्छतेला तसेच त्यांच्या सभोवतालच्या वातावरणाला थोडे अधिक महत्त्व देण्यास प्रोत्साहित करते. राहण्यासाठी स्वच्छ घर असणे, परंतु कचरा बाहेर टाकल्याने सर्वांगीण जीवनमान होत नाही.भारताच्या सर्वसाधारण स्वच्छतेच्या परिस्थितीत सुधारणेला मोठा वाव आहे. आपला देश ऐतिहासिकदृष्ट्या अत्यंत शाश्वत आणि जागरूक देश आहे, ज्याने संसाधनांचा सर्वात कार्यक्षमतेने वापर केला आहे. आपल्याला फक्त या जुन्या सवयी पुन्हा जागृत करण्याची गरज आहे.